Bayram bayram dedik uzun saatleri birleştirip dokuz gün tatil verdik kendimize... Alışveriş merkezleri , pazarlar . çarşılar doldu taştı. kıyafetler , ayakkabılar , şekerler ,çikolatalar alındı. Tatlılar, börekler yapıldı. büyükler evde ziyaret edilmek için beklediler. İnsanlar erken vakitte en güzel kıyafetlerini giyip bayram ziyaretlerine başladılar. Buluşan insanlar mutluluk maskeleri takıp sarıldılar, öpüştüler. bayramdı... Bayramda öğretilmişleri yaşamak zorundalardı...
Bayramla ilgili bu düşünceleri aklıma getiren olay çok farklıydı aslında ... Ama sizinle paylaşmak istiyorum.
Evimizin çevresinde bir kaç gündür özellikle erkek çocukların elinde bir alet var. (oyuncak diyemiyorum) Ve bu çocuklar boyundan büyük hareketler ve sözlerle bu aletle oynuyorlardı. Bu alet mantar tabancasıydı. bir kaç kez yüksek patlama sesinden rahatsız olup uyarmama rağmen (dinlemeleri umuduyla) ateşlemeye devam ettiler... Aklıma gelen ilk düşünce bu uzun süreli tatilde çocukların çok farlı şeyler yapabileceğiydi. Benim aklıma bir iki seçenek gelmişti bile..
Annelerinin durumları geldi bir de aklıma kek pasta dolu sofrada arife günü temizlenmiş evlerde konuşmalarını hayal ettim. Çocuklarını düşüncelerine bile getirmiyorlardı belki de... Aslında beraber izleyebilecekleri şu anda her sinemada olan bir filme gidebilirlerdi. bir parkta veya oyun alanlarında beraber oyun oynayabilirlerdi. Yada evde birlikte değerli zaman geçirebilirlerdi. Böylelikle de oyuncak denilmeyecek o aletle sokaklarda oynamamış olurlardı.
Bu olayı yaşamam ve yorumlamamla 2 önemli konu ortaya çıkmış oldu. Kişilerin tatilleri değerli geçirmedikleri ve öğretilenleri yaşadıklarını görmüş oldum.
Her olaydan çıkarılacak bir ders olduğunu bilmek çok güzel... Sizde yaşamınızdaki her olaydan ufak ufak dersler çıkarın ve bunları yorumlayın hayatınızın daha olumlu olacağını göreceksiniz.
Sevgi ile kalın!
