"Hoş Bir Mesaj"

Biri sana git dediğinde kalmak istiyorum diyebilmekmiş gerçekten sevmek...

Git dediklerinde anladım.

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş , her düştüğümde zırıl zırıl ağlayan ...

Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.

Ve gurur kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş. sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış...

Yüreğimde sevgiyi bulduğumda anladım.

Ölürcesine seven beklemez sadece umut edermiş...

Bigün affedilmeyi,beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.

sevgi emekmiş, emekse vazgeçilmeyecek ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.

Canım arkadaşımın bana göndermiş olduğu mesajdı. etkiledi... Kendi duygularından oluşan bu yazıyı yayınlamak istedim.

Yüreğine sağlık güzel arkadaşım...

"Ayrılıkların Bile En Güzeli"

Bir ayrılık daha... Her gün saat 7:30'da bir ayrılık yaşıyorum. Hayatımın yönünü değiştiren, çok sevdiğim minik bir varlıktan ayrılıyorum. Göz görmeyince gönül katlanıyordu ama ellerini bırakıp onu terkedince içimi bir hüzün kapladı.İçimden "seni ne kadarda çok seviyorum" dedim. Hayat tarzımdan,Yaşımdan ve ona davranışımdan "katı" gibi görünebilirim. Ama yüreğim onun her hareketinde çarpıyor, onu her bıraktığımda ağlıyor. Aklım giriyor devreye o anda... "Doğruyu yapıyorsun" diyor. Onun hayatı, geleceği , mutluluğu ve en önemlisi özgürlüğünü koruması için bu gerekli. Rahat bir nefes alıyorum. İçimi bir huzur kaplıyor. Bu düşüncelerle ondan çoktan uzaklaşmış oluyorum. Ve herkes kendi dünyasında gününü geçiriyor. Saatler geçiyor ve ayrılık bitiyor. Sıra geliyor kavuşmaya ... Kavuşma anı ikimiz içinde vazgeçilmez oluyor. Her gün ayrı bir heyecanla sarılıyoruz. Ayrı bir özlemle... El ele tutuşup yarın yine aynı ayrılığı yaşayacağımız yerden ayrılıyoruz.

Ve her gün bu duygular peşi sıra yerini alıyor. Duyguların en karşılıksızı en güzeli seviyorum seni...

Bunları yazarken duygularımı ne kadar güzel yaşadığımın farkına vardım. duygularımın,düşüncelerimin farkındalığında yaşıyordum bu güzellikleri...

sevgiler

"Veda"

Garip duygularla indim otobüsten, çevreme bir göz gezdirdim. Havasını şöyle bir içime çektim... Özlemiştim... Ve yaşadığımız anlar zihnimde canlanmıştı. Şuan görüştüğüm yada hiç görüşemiceğim insanlar geldi aklıma... Uçurtma şenliği olduğunda seminere girmek zorunda kalmamız ve uzamasıyla renkli uçurtmaların aklımızda kaldığı gün geldi... grup halinde gittiğimiz konserler... çimlerde oturduğumuz günler... konuşmalarımıza gülüşmelerimize tanık olan ağaçlar çiçekler ve herşey... Yaşadığım güzel günleri düşündükçe içimi hüzün kaplıyordu.

Bu bir veda'ydı. her ne kadar üzülsemde her vedanın arkasından bir başlangıcın olduğunu biliyordum. son defa havasını içime çektim. Ve yeni güzelliklere doğru yol aldım...