
İnsanlar hayatta çok kez hata yaptılar ama hatalarının kaçını başkalarına yüklemeden kabul ettiler... Bedellerini ödeyip,derslerini aldılar mı? Aynı hatayı karşısındaki kişi yapınca ne tepki verdiler?
Anlamıyorum ve anlamak istemiyorum. Affetmek bu kadar zor bir davranış mı? Bu kadar küslük,samimiyetsizlik,kavgalar,tartışmalar hepsi kişilerin karşılıklı hatalarından kaynaklanmıyor mu? Peki neden birazda kendimize dönüp bakmıyoruz. Karşımızdaki gibi aynı hatayı bizde yapıyoruz.
Aslında kendimizi kabullenemiyoruz,affedemiyoruz. karşımızdakini nasıl affedicez. sarılıcaz... kucaklaşıcaz...
Kişiler affetmenin özgürlüğünü bir kere tatsalar. ilk kendileri ile başlasalar. Daha sonra kardeşlerini,arkadaşlarını,ailelerini,sevdiklerini sarsa bu özgürlük...
Bu özgürlük gurur içermez. saftır. temiz duygularla doludur. bana göre vazgeçilmezdir... Kaskatı yürekleri yumuşatır. Dostlukları pekiştirir. Arkadaşları barıştırır. Aileleri kenetler.
Bir kerede hataların çözümüne başka yoldan gidin. Sonucunda farklı olduğunu göreceksiniz.
Sevgiler