"Ben haklı olmak istemiyorum" cümlesini ne kadar çok kullandığımı fark ettim . Oysa, haklı olmak insanlar için ne kadar da önemlidir. O kadar kavga, gürültü, şiddet haklılık savaşından dolayı çıkmıyor mu?
Görüşünü karşındakine ve ya herhangi birine kabul ettirme isteği... Bir alev gibi yanmıyor mu içinde?
Eşine , annene , babana , sevgiline haklı olduğunu kanıtlama isteği ile konuşmuyor musun? Kelimeler dilinden bu amaç için çıkmıyor mu?
Sana bir şey söleyim mi? Bu yaptığın haklılık kavgası hiç kimsenin umurunda bile değil... Sen sadece mutsuzluğunun temellerini atıyorsun!
Çünkü "Haklılıkla Mutluluk bir arada olmaz" Çok Eminim!
Sesinin tonu sevgiline değil , KENDİNE yükseliyor. Annenle değil, KİBİRİNLE çatışıyorsun. Haklılık savaşı verirken yüz ifadene bir bak gülümsüyor musun? Tabii ki HAYIR.
Sanırım mutluluğu arayan milyonlarca kişiden birisin. ARAMA. Haklı olmaktan vazgeç. BIRAK düşüncelerin kabul görmesin. Herkes seni yadırgasın. Gerekirse gülsünler. Kabul ettirmeye uğraşma. Onun yerine GÜLÜMSEMEYİ ve MUTLULUĞU seç!
Sevgilerimle