Bir düşünsenize insanları ne kadar kolay yargılayabiliyoruz. Düşündüklerimizi bir köşede oturup söylemek ne kadar kolay geliyor. onları eleştirmek , hayatları hakkında yorumlar yapmak , belkide öğütler vermek ... Bundan daha fazlasını yapabiliyor muyuz? Yada aslında söylediklerimizi kendimiz ne kadar uyguluyoruz? Bu soru hep aklımı kurcalamıştır. belkide düşüncede güzel gelen uygulamada zor geliyor. Belki de kendi hayatımızı gözardı edip üçüncü şahıslar hakkında yorum yapmak korkularımızı daha da saklıyor.
Kendi hayatımızda yolunda gitmeyen olayları gözardı edeerken nedense karşımızdakilere öğüt vermekten çekinmiyoruz. Aynı hatayı kendimiz yapmamıza rağmen dilimiz onlara başka söylüyor. peki hangisi doğru? yaptığımız hareketlerle düşüncelerimizin aynı olması gerekmez mi? hareketlerimizi düşüncelerimiz ve duygularımız belirlemiyor mu? Teoride dillendirdiğimiz cümleleri hayatımızda neden oturtamıyoruz?
Zor geliyor değil mi?
Yaşamda uygulamada çoğu insan sınıfta kalıyor...
Düşüncelerinizi uygulamaya koyduğunuz an mutlu olursunuz. Ertelerseniz yaşadığınız kalıp içinden çıkamazsınız. saatler kısıtlı , günlerde... şu dakika başlayın uygulama dersine kendinizi sevmek için , yaşamdan tat almak için , mutlu olmak için...
sevgiler
2 yorum:
kendimize zor gelenleri yada yaptıgımıs hataları başkalarına öğüt vererek sunmakta ustayıs milletçe ne yazıkki..insanlar boy aynalarından ziyade dev aynalarında görür oldular kendilerini...hayatın acımasıs oldugu gibi insanlarda çok acımasıs bebeim...karşıdan herşey hakkında yorum yapmak çok kolay..derler ya yaşamayan bilemes diee işte bilmedigimiz noktada susalım bnce.o zaman karşımızdaki insana daha çok yakınlaşırıs::emegine saglık kuzumm seni sefiorum...(pelussshhhun)
seninde yüreğine sağlık bebeğim...
Yorum Gönder