
Bir ayrılık daha... Her gün saat 7:30'da bir ayrılık yaşıyorum. Hayatımın yönünü değiştiren, çok sevdiğim minik bir varlıktan ayrılıyorum. Göz görmeyince gönül katlanıyordu ama ellerini bırakıp onu terkedince içimi bir hüzün kapladı.İçimden "seni ne kadarda çok seviyorum" dedim. Hayat tarzımdan,Yaşımdan ve ona davranışımdan "katı" gibi görünebilirim. Ama yüreğim onun her hareketinde çarpıyor, onu her bıraktığımda ağlıyor. Aklım giriyor devreye o anda... "Doğruyu yapıyorsun" diyor. Onun hayatı, geleceği , mutluluğu ve en önemlisi özgürlüğünü koruması için bu gerekli. Rahat bir nefes alıyorum. İçimi bir huzur kaplıyor. Bu düşüncelerle ondan çoktan uzaklaşmış oluyorum. Ve herkes kendi dünyasında gününü geçiriyor. Saatler geçiyor ve ayrılık bitiyor. Sıra geliyor kavuşmaya ... Kavuşma anı ikimiz içinde vazgeçilmez oluyor. Her gün ayrı bir heyecanla sarılıyoruz. Ayrı bir özlemle... El ele tutuşup yarın yine aynı ayrılığı yaşayacağımız yerden ayrılıyoruz.
Ve her gün bu duygular peşi sıra yerini alıyor. Duyguların en karşılıksızı en güzeli seviyorum seni...
Bunları yazarken duygularımı ne kadar güzel yaşadığımın farkına vardım. duygularımın,düşüncelerimin farkındalığında yaşıyordum bu güzellikleri...
sevgiler
2 yorum:
Güzel blog...
The Monster Look ©
teşekkür ediyorum:)
Yorum Gönder