Fark etmez ki zamanın nasıl işlediği, o bir şekilde ilerliyor. Önemli olan o zaman denen boşlukta kendimize ne kadar katkıda bulunduğumuz...
Kendimiz için bugün ne yaptık?
(Paylaşmak isteyenler buraya da yazabilir.)
Sizleri seviyorum:)
20.04.2010
7.03.2010
Yaşam dediğin budur;)
Günlerden gün beğenme kötü veya iyi yaşadığını düşünme gelecek kaygılarından arın sadece yaşadığın an'a odaklan:)
11.02.2010
"Yaşam Tüneli"
Uzak diyarlardan geldiğini söylüyordu. Yüzünün derileri soyulmuş, pantolonu,montu,üstü başı kir içindeydi. 60-65 yaşlarındaydı,belki daha fazla ama yüzünde nurlu bir ışık vardı.
Merhaba dedim. Adım "Sevgi" benimde "Bilgi" dedi. Samimi sıcak bir ifadesi vardı. Yürümeye başladık. İçimden bir ses güzel bir sohbet olacağını söylüyordu.
Güneşin ışığı ampul gibi gözümüzü alıyordu. Toprak kokusu, sarılı yeşilli yaprakların dalların ufak bir hareketi ile canlanmasını dinliyorduk.
"Bu toprak ne kadar da cömert "dedi Bilgi. Çiçekten meyveden sebzeye en önemlisi ağaçlara can veriyor. Bize onlarca ürün veriyor dedi.
Belliydi toprak insanı olduğu, bense bir kere kazmış mıydım kokusunu içime bu kadar derin çekmiş miydim? Neler kaçırmışım dedim yıllardır. Hayatımın kumandası sürekli başkalarının elindeymiş gibi geldi. Bunu bile düşünmeye fırsat bırakmamıştım kendime, karmaşının ve hızlı yaşamın içine kapılıp kendi isteklerime uygun yaşamamıştım. Hayatımın sorumluluğunu alma vakti geldi diye düşündüm.
Düşüncelerle yürürken Bilgi'nin yanımda olmadığını fark ettim. Bir anda yok olmuştu. anlamıştım ki bu öğretiyi bana kısa zamanda gösterip görevi son bulmuştu. Şimdi sıra bunları yaşamımda uygulamaya gelmişti.
Derin bir nefes alıp yürüyüşüme devam ettim. Bilgi'nin yokluğunda farkettim ki toprak kokusu her yanımı sarmıştı....
Merhaba dedim. Adım "Sevgi" benimde "Bilgi" dedi. Samimi sıcak bir ifadesi vardı. Yürümeye başladık. İçimden bir ses güzel bir sohbet olacağını söylüyordu.
Güneşin ışığı ampul gibi gözümüzü alıyordu. Toprak kokusu, sarılı yeşilli yaprakların dalların ufak bir hareketi ile canlanmasını dinliyorduk.
"Bu toprak ne kadar da cömert "dedi Bilgi. Çiçekten meyveden sebzeye en önemlisi ağaçlara can veriyor. Bize onlarca ürün veriyor dedi.
Belliydi toprak insanı olduğu, bense bir kere kazmış mıydım kokusunu içime bu kadar derin çekmiş miydim? Neler kaçırmışım dedim yıllardır. Hayatımın kumandası sürekli başkalarının elindeymiş gibi geldi. Bunu bile düşünmeye fırsat bırakmamıştım kendime, karmaşının ve hızlı yaşamın içine kapılıp kendi isteklerime uygun yaşamamıştım. Hayatımın sorumluluğunu alma vakti geldi diye düşündüm.
Düşüncelerle yürürken Bilgi'nin yanımda olmadığını fark ettim. Bir anda yok olmuştu. anlamıştım ki bu öğretiyi bana kısa zamanda gösterip görevi son bulmuştu. Şimdi sıra bunları yaşamımda uygulamaya gelmişti.
Derin bir nefes alıp yürüyüşüme devam ettim. Bilgi'nin yokluğunda farkettim ki toprak kokusu her yanımı sarmıştı....
29.01.2010
"Özgürlük"
Önümüzde duran sade,beyaz boşlukta mutlu yaşamayı bilmektir özgürlük... ruh denen madeni toprak altından çıkartmaktır. altın yerine bakır yüzükle evlenmektir belki kanatlarımızı açıp uçmayı denerken kablolara takılıp düşmektir.
Ama yine de temiz bir sayfa açmayı bilmektir.
Toplum içinde tavuğu elle yemeyi denedin mi hiç yada fasülyeye ekmek banmayı, kilo alacağını bile bile çikolata ve kahveden vazgeçebildin mi?
Bir düşün....
Özgürlüğe atacağın ufak adımlar seni büyük ruhsal zenginliğe götürecektir.
-------
Bu arada herkese tekrar merhaba... yeni yazılarımla gelişim yolculuğumuza kaldığımız yerden devam ediyoruz. eminim ki burda olmadığım süre içerisinde değişik kişilerin yazılarını takip edip duraksama yaşamamışınızdır. sizleri seviyorummmmm
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)