Aşkın tanımını sadece "kişiye aşk" şeklinde yapamadığımız bir gerçektir. Kişilerin aşık oldukları sadece kadın ve erkekten ibaret değildir. Ben bugün yaşama olan aştan bahsedeceğim. Yani var olan en büyük aşktan.
Yaşamaktan korkan, kendi ile olmaktan korkan , sevmekten korkan , sosyalleşmekten korkan bir insan topluluğunda yaşama olan aşktan bahsedilemez elbet. Ama gülerek yazıyorum ki o kadar da ümitsiz değilim...
Her zaman yaşamın bir yerinden yakalamış insanların arasındayım çünkü. Gözlerinde Aşkı gördüğüm insanlar. ailelerinden arkadaşlarından işlerinden yaşamlarından (yaşadıkları anlardan) zevk almayı bilen insanlar...
Yaşama aşkla sarılmak için çok ta neden aramayan insanlar...
Konuşarak ve koklaşarak iletişim kurabilen insanlar...
Gönülden gönüle yaşayan insanlar...
Varolmanın tadını bilen insanlar...
Paylaşarak ilerleyen dostaşklar...
O kadar da ümitsiz değilim evet !
Bir bardak kahvede aşk gördüğüm için...
Bir kitapta aşk gördüğüm için...
Oynadığım her bebekte aşk gördüğüm için...
Denizde ve kokusunda aşk gördüğüm için...
Hayatımızdaki her şeyi aşk olarak gördüğüm için...
İşte bu yüzden o kadar ümitsiz değilim.
Sevgilerimle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder